اثر بخشی درمان شناختی– رفتاری مذهب محور بر تعهد سازمانی و اثربخشی سازمانی کارکنان ناجا

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی – رفتاری (CBT) مذهب محور بر تعهد سازمانی و اثربخشی سازمانی کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان لرستان انجام شد. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش حاضر کارآزمایی بالینی، از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. در این پژوهش 40 نفر از کارکنان ستاد فرماندهی نیروی انتظامی استان لرستان به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایشی (20n=) و گواه (20n=) قرار گرفتند و پرسشنامه جمعیت‌شناختی و پرسشنامه تعهدسازمانی و اثربخشی‌سازمانی تی‌سنگ به‌عنوان پیش‌آزمون بر روی دو گروه اجرا شد، سپس گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت درمان شناختی-رفتاری مذهب محور قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. در پایان، پس‌آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد و برای تحلیل داده‌ها از شاخص‌های آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد فراوانی و شاخص‌های آمار استنباطی مانند تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نرم‌افزار 20-SPSS استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه پس از اجرای درمان شناختی-رفتاری مذهب محور تفاوت معناداری وجود دارد) 0.001>. (P به طوری‌که، میانگین نمره تعهدسازمانی و اثربخشی‌سازمانی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می‌توان پیشنهاد داد که دوره‌های آموزشی و درمانی مناسب به‌منظور ارتقاء تعهدسازمانی و اثربخشی‌سازمانی کارکنان ناجا و هم‌چنین کارکنان سایر سازمان‌ها طراحی و به صورت دوره‌ای برگزار گردد.